2193 Gündür Süren Mücadele
Diyarbakır’da, çocukları terör örgütü PKK tarafından kaçırılan ailelerin eski HDP il binası önünde başlattığı oturma eylemi, 3 Eylül 2019’dan bu yana 2193’üncü gününde devam ediyor. Evlatlarına kavuşmak için kararlılıkla nöbet tutan ailelerin sayısı, Türkiye’nin dört bir yanından gelenlerle birlikte 384’e ulaştı. Bu süreçte, 62 aile çocuklarına kavuşmanın sevincini yaşadı.
Annelerin Umudu: Terörsüz Türkiye
Eyleme katılan anneler, evlatlarına kavuşma umuduyla her sabah çadıra gelmeye devam ediyor. Annelerden Ayten Elhaman, oğlu Bayram için sürdürdüğü mücadelede kararlılığını vurguladı:
"Terörsüz Türkiye sürecini destekliyoruz. Allah, Cumhurbaşkanımızdan, MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’den razı olsun. Anneler olarak yılmadık, kararlıyız. Süreçten dolayı umutluyuz. İnşallah bütün çocuklar silahları bırakıp gelir."
Ailelerin Kararlılığı: Evlat Acısı Bitmesin
Oğlu Mehmet için 2011’den beri mücadele eden Sariye Tokay, evlat acısının tarifsiz olduğunu belirtti. Tokay, şunları söyledi:
"Bu sürece katkı sunan herkesten Allah razı olsun. Tek dileğimiz, evlatlarımız verilsin. Evlat acısı hiçbir acıya benzemez. Evlatlarımız gelene kadar mücadelemizi bırakmayacağız. Sonuna kadar kararlıyız. Çocuklarımızın peşini bırakmayacağız."
Tokay, oğluna güvenlik güçlerine teslim olma çağrısında bulunarak hasretinin sona ermesini diledi.
Annelerin Çığlığı: Çocuklarımızdan Vazgeçmeyeceğiz
Oğlu Aziz için 6 yıldır nöbet tutan Güzide Demir, başlatılan sürece olan inancını dile getirdi:
"Başlatılan süreç inşallah tamamlanır. Buradayız, kararlıyız, çocuklarımızdan vazgeçmeyeceğiz."
Demir, çocuklarına kavuşma umudunu koruduğunu ve mücadelelerinden asla vazgeçmeyeceklerini vurguladı.
Hasretin Sonu: Evlatlarımıza Sarılmak İstiyoruz
Oğlu Yavuz için eyleme katılan Sevgi Çağmar, yaklaşık 11 yıldır evladına hasret olduğunu ifade etti. Çağmar, "Terörsüz Türkiye" sürecine olan desteğini şu sözlerle aktardı:
"Umutluyuz, terör bitsin, inşallah Allah’ın izni ve devletimizin gücüyle çocuklarımız eve gelecek. Evladımı çok özledim, bir an önce ona sarılmak istiyorum. Evlat acısı hiçbir acıya benzemez. Allah bu acıyı kimseye yaşatmasın."
